Bir suçun nefret saiki ile işlenmesi çok eski bir geçmişe sahip olmasına karşın; bu durumun nefret suçu olarak tanımlanması ve nefret suçunun bir kavram olarak ceza kanunlarına girmesi ise oldukça yeni bir durumdur. Karşılaştırmalı hukukta yaklaşık yarım asır önce ortaya çıkmış olan nefret suçu kavramının bugün dünyanın pek çok gelişmiş hukuk sisteminde spesifik olarak düzenlendiği görülmektedir. Bu açıdan dünyadaki genel eğilim, bir suçun nefret saiki ile işlenmesini, ceza kanunlarında cezayı ağırlaştıran bir nitelikli hal olarak düzenlemektir. İnsan hakları alanında çalışan ulusal üstü örgütler de, üyesi bulunan ülkeleri bu konuda spesifik bir düzenleme ihdas etmek yönünde teşvik etmekte ve bu yönde tavsiye kararları almaktadır. Türk hukukunda ise henüz nefret suçlarına ilişkin olarak herhangi bir yasal düzenleme bulunmamakta ve bu durum Türk ceza hukuku sisteminin eksik bir yönü olarak kabul edilmektedir. Bu ek- sikliğin ortadan kaldırılması amacıyla başlatılmış olan sivil toplum inisiyatifinin çalışmalarının ürünü olarak bir “Nefret Suçları Yasa Tasarısı” hazırlanmıştır. Bu çalışmada, önce karşılaştırmalı hukukta nefret suçları alanında bugüne kadar yürürlüğe konulan başlıca bazı yasal düzenleme çalışmaları incelenecek ve bu çalışmaların ışığında Türk hukukundaki nefret suçları yasa tasarısı ayrıntılı olarak irdelenecektir. Çalışmanın sonunda ayrıca nefret suçlarıyla mücadelede geleceğe ilişkin öneri ve değerlendirmelere yer verilecektir.
“Tefecilik Suçunda Ödünç Para Alan Kişinin Hukuki Konumu: Pasif Fail”, Hukuk ve Adalet Eleştirel Hukuk Dergisi Yıl : 2023 Cilt : 15 Sayı : 34
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 241. maddesinin 1. fıkrasında “Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç